۱۳۹۰ اردیبهشت ۱۰, شنبه

یک جهان، یک جنبش!

تراکتی از حزب کمونیست کارگری برای اول مه: یک جهان یک جنبش



"یک جهان، یک جنبش"! این تم راهپیمایی کارگران ونکوور در اول ماه مه امسال است. ولی مگر مضمون واقعی اجتماعات اول مه در استکهلم، مسکو، لندن، پاریس، توکیو، پکن، قاهره، تهران و چهارگوشه جهان جز این است؟ نزدیک دو قرن است که میدانستیم "یک جنبش و یک جهان" هستیم. میدانستیم که جهان را بر دوش ما میسازند و هرچه آنرا بهتر می سازیم سهم ما از آن کمتر میشود. میدانستیم و نسل اندر نسل برای تغییر این جهان وارونه جنگیده بودیم. با اینهمه شعار "یک جهان، یک جنبش" امسال طنینی دیگر و رنگ و بویی تازه دارد.



در یکسال گذشته ما شاهد مبارزاتی در فرانسه، انگلیس، آمریکا، یونان و همچنین زنجیره ای از انقلابات در مصر، تونس و کل منطقه شمال آفریقا و خاورمیانه بوده ایم که افق دیگری در برابرمان می گشاید. پس از نزدیک سه دهه تعرض راست ترین نیروهای بورژوائی، گفتمانی متفاوت در جهان آغاز میشود. از دهه ٨٠ قرن بیست جهان عرصه تاخت و تاز "بازار آزاد"، "راست جدید"،"نظم نوین"، "جنگ تروریستها" و حمله بلامنازع سرمایه به دستاوردها، معیشت و حقوق کارگران و توده های محروم در سراسر جهان بوده است. اکنون این وضع عوض میشود و انقلاب، پایین کشیدن دیکتاتورها به نیروی مردم انقلابی، دخالت توده های میلیونی برای تعیین سرنوشت خود، و نظیر اینها به فاکتورهای جدی در سیاست جهان تبدیل میشود. در این فضا است که طنین شعار "یک جهان، یک جنبش" در صف اول مه کارگران معنایی تازه می یابد: این جهان برای رهایی خود نیاز به یک جنبش جهانی و واحد دارد. آن نیروی مادی که میخواهد و میتواند چنین جنبشی را به پیروزی برساند مبارزه و اتحاد طبقه کارگر در سراسر جهان است.



رفقا، در هر کجای جهان هستید یک صف شوید! حربه های کثیف بورژواها برای ایجاد تفرقه در صفوف ما برپایه ملیت، مذهب، رنگ، جنسیت، شغل، "منافع ملی" و غیره و غیره را کاملا خنثی کنیم. ما همسرنوشتیم و به کمک یکدیگر نیاز داریم. ما روی حمایت شما برای پیروزی بر جمهوری اسلامی و برقراری آزادی و برابری در ایران حساب میکنیم. اما پیروزی ما قطعا پیروزی شما نیز هست. گامها را استوارتر و بازوها را درهم فشرده تر کنید. برای رهایی بشر و کره زمین از یوغ استثمار و دیکتاتوری سرمایه متحد شوید. جهان بیش از هر وقت به تحقق این فراخوان "مانیفست کمونیست" نیازمند است: "پرولترهای همه کشورها متحد شوید!"







حزب کمونیست کارگری ایران



٢٧ آوریل ٢٠١١

۱۳۹۰ اردیبهشت ۴, یکشنبه

مصطفی صابر: زنده باد انقلاب مردم سوریه!


وقایع امروز ( 22 آپریل 2011 ) با قطعیت بیشتری نشان داد که در سوریه نیز با یک انقلاب ریشه دار روبرو هستیم. مردم در ابعاد وسیع تر و در شهرهای بیشتری به میدان آمدند. این تظاهرات که پس از عقب نشینی بشار اسد مبنی بر لغو وضعیت فوق العاده و برخی "اصلاحات" صورت میگرفت، در واقع تودهنی محکمی به دیکتاتور و نمایش عمق و عزم انقلاب برای پیشروی و گسترش بیشتر بود. و او هم البته پاسخ وحشیانه و سراسیمه ای به تظاهرات مردم داد. اخبار رسانه ها حاکی است که دستکم 88 نفر در شلیک مستقیم اوباش اسد کشته شده و تعداد بسیاری زخمی و دستگیر شده اند. اما روند اعتراضات اخیر سوریه تاکنون نشان داده که با کشتار بیشتر مردم فقط ابعاد و جغرافیای تظاهرات گسترش یافته است. بعلاوه در تظاهرات امروز شعارهای علیه رژیم اسد و "پایان دیکتاتور" با صراحت بیشتر شنیده میشد و بعد از این رساتر هم خواهد شد.

هرچند که بگفته ناظرین هنوز ابعاد توده ای تظاهرات در سوریه برای مثال نظیر تظاهرات انقلاب مصر نیست، و همینطور ساختار سیاسی در سوریه امکان نمی دهد که بشار اسد مانند مبارک و بن علی کنار برود، اما تظاهرات امروز نشان داد که شمارش معکوس برای بشار اسد قطعا شروع شده و جدال های جدی تر انقلاب و ضد انقلاب در سوریه در پیش است. همین تظاهرات وسیعتر امروز مردم سوریه پس از "اصلاحات" کذایی و کشتار وحشیانه آنها توسط بشار اسد، موج وسیعی از نفرت علیه اسد و حمایت از مردم سوریه در سراسر جهان و بویژه "جهان عرب" و کشورهای منطقه دامن خواهد زد و موقعیت داخلی و بین المللی حکومت سوریه را تضعیف خواهد کرد.

انقلاب در سوریه هرچند که از همان زمینه عمومی انقلاب مصر و تونس و غیره برخوردار است، اما طبعا مشخصات و همینطور تاثیرات خاص خود را دارد. از جمله اینکه دیکتاتور سوریه بر خلاف دیکتاتورهای مصر و تونس که متحدین غرب بودند، یک رکن جریان اسلام سیاسی (جمهوری اسلامی، سوریه، حزب الله لبنان و حمس) در منطقه است. بی تردید سقوط و حتی تضعیف بشار اسد توسط انقلاب مردم سوریه همه این جریانات را تحت تاثیر قرار خواهد داد. بویژه یک ضربه مستقیم نه فقط به موقعیت بین المللی جمهوری اسلامی که حتی موقعیت داخلی آن است. چرا که تمام توجیهات تبلیغی جمهوری اسلامی را که گویا انقلابات منطقه علیه دیکتاتورهای پروغرب است را نقش بر آب میکند و نشان میدهد که مردم در مصر و تونس و سوریه و یمن و غیره برای رهایی از شر دیکتاتوری و استبداد و برای "نان و کرامت" به میدان آمده اند. همانطور که مردم ایران در سال 88 علیه دیکتاتور اسلامی به میدان آمدند و در واقع پیشاهنگان انقلابات اخیر بودند. تا همینجا سکوت جمهوری اسلامی در قبال انقلاب سوریه و جنایات وحشیانه اسد مورد تمسخر و موضوع جک های مردم است و آنرا نشانه دیگری از ضعف و بی افقی و استیصال جمهوری اسلامی میدانند. آنطرف معادله هم البته صحیح است: سرنگون کردن جمهوری اسلامی به نیروی انقلاب مردم و یا گسترش اعتراضات علیه جمهوری اسلامی در عین حال کمک مستقیمی به مردم تحت ستم و انقلابی سوریه خواهد بود. / 22 آوریل 2011

بیستم ژوئن روز حمایت از زندانیان سیاسی است!


روز حمایت از زندانیان سیاسی است!بیستم

تمامی زندانیان سیاسی باید بدون قید و شرط آزاد گردند!



بیستم ژوئن روز عهد و پیمان دوباره ما برای آزادی بی قید و شرط زندانیان سیاسی و خاتمه دادن به دستگاه جنون و جنایت جمهوری اسلامی است!



مردم٬ آزادیخواهان٬ انسانهای شریف؛

جهانیان باید بدانند که این حکومت با جنایت و کشتار پابرجاست! باید بدانند که جمهوری اسلامی با چوبه دار و کشتار و شکنجه و زندان متولد شده است و با خونریزی ادامه حیات میدهد! باید با خبر شوند که این حکومت از وحشت انقلاب و خیزش و قیام مردم حاضر است دست به هر جنایتی بزند تا ساعتی بر عمر کثیف خود بیفزاید! این حکومتی درنده است که در پرونده فردی و جمعی حاکمینش صدها فقره قتل عمد خوابیده است!



جهانیان باید زجرنامه هزاران زندانی سیاسی را در طی عمر پرنکبت جمهوری اسلامی بشنوند و از حقایق هولناک این حکومت آدمکش با خبر شوند. این صدای رسای ماست که جهانیان را٬ میلیونها انسان شریف و نوعدوست را درکنار ما قرار میدهد تا امر دفاع فوری و اضطراری از هزاران زنذانی سیاسی و صدها عزیزی که هر آن چوبه دار زندگیشان را تهدید میکند را میسر کند. یورش و گروگان گیری دایمی از میان مخالفان سیاسی٬ رفتار وحشیانه با زندانیان سیاسی٬ اخبار هولناک اعدامهای دستجمعی٬ کسب و کار هر روزه این حکومت است.



بیستم ژوئن فقط یکروز نیست! یک کمپین وسیع برای سازمان دادن جنبشی اعتراضی است که میخواهد جهان متمدن را برای پشتیبانی از خواست آزادی بی قید و شرط زندانیان سیاسی در ایران بسیج کند! واکنشی بین المللی نسبت به خطرات جدی که جان عزیزان ما را در زندانهای جمهوری اسلامی تهدید می کند٬ ایجاد نماید. بیستم ژوئن درعین حال سمبل اتحاد و عهد و پیمان ما برای آزادی بدون قید و شرط زندانیان سیاسی و پایین کشیدن چوبه های دار است!



مبارزات زندانیان سیاسی در سیاهچالهای مخوف اوین و رجایی شهر و همه زندانهای بیشمار جمهوری اسلامی حماسه ای عظیم است. این مبارزات شورانگیز لایق بزرگترین حمایت های و پشتیبانی های بین المللی است! هزاران زندانی سیاسی و خانواده های مضطرب و نگرانشان چشمشان به اقدامات بین المللی ماست.



برگزارى شب همبستگى با زندانيان سياسى در ايران؛

افشاگرى در رابطه با جنايات رژيم و آگاهگرى در ميان مردم كشور محل اقامتتان ؛

را با قدرت هر چه بیشتر برگزار نماييد!با دهها ابتكار دیگر شما ميتوانيد روز بیستم ژوئن



اعلام ميكنيم ژوئن امسال يكبار ديگردر

اعدامها بايد فورا متوقف شوند.



کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی

٢٠ آوریل ۲۰١١ برابر با ٣١ فروردين ١٣90