میدان التحریر قاهره یکشنبه 30 ژوئن باز هم شاهد فریاد مورسی باید برود، خواهد بود.

میدان التحریرقاهره یکشنبه 30 ژوئن دوباره فریاد مورسی باید برود، کرامت انسانی، نان و آزادی را سر خواهد داد

این هفته میدان التحریر، میدان انقلاب مردم مصردوباره حال و هوای روزهای انقلاب و 18 روز معروف که به سرنگونی دیکتاتوری مبارک انحامید را به خود گرفته است. دوباره چادرها برپا گشته اند. دهها حزب و سازمان و به همراه مردم به التحریر بازگشته اند. مردم و مخالفان این بار عزم جزم کرده اند که کوتاه نیایند. در سالگرد انتخاب مورسی یکشنبه 30 ژوئن مردم و مخالفان در تدارک اعتراضات گسترده و سراسری می باشند.

کرامت انسانی، نان، کار و آزادی، مورسی باید برود شعارهای این تجمع اعلام شده است. بر اساس گزارشات مردم از دیروز چادرهایشان را در التحریر برپا داشته اند. دهها حزب و سازمان مخالف فراخوان تظاهرات برای روز یکشنبه 30 ژوئن سالگرد قدرت گرفتن مورسی را داده اند. این یکشنبه روزی تعیین کننده در ادامه اعتراضات مردم انقلابی ویک رویارویی مهم بین مردم و اسلامگرایان می باشد. در واکنش به فراخوان اعتراض سراسری مورسی روز چهارشنبه در تلویزیون ظاهر شد و درخواست " آشتی ملی برای رفع بحران " کرد و گفت ادامه اعتراضات مصر را فلج کرده است.
مردم و مخالفان که در حین سخنرانی مورسی در تحریر جمع شده بودند یک صدا شعار میداند ارحل، السقاط النظام، الکرامه. این تجمع خودجوش مردم پاسخی بود به تهدیدات و درخواست مرسی. عصر همان روز مورسی دوباره ژنرال هایش را به تلویزیون آورد. فرماندهی ارتش مصر رسما مردم را تهدید کرد و گفت اجازه ناآرام کردن کشور را نخواهد داد. در قاهره هزاران نیروی نظامی برای " تامین امنیت " دولت اسلامگرابه حالت آماده باش درآمده اند.
همزمان با این تهدیدات ارتش و دولت مورسی کمپین جمع آوری امضا برعلیه دولت که از چند ماه پیش آغاز شده است ادامه دارد. دو روز پیش مخالفان دولت اعلام کردند که تا کنون 15 میلیون امضا برعلیه دولت جمع کرده اند. از اهداف این کمپین برگزاری انتخابات پارلمانی، بازبینی مجدد قانون اساسی، جلوگیری از تعبیه شریعه و قوانین اسلامی وبخشا ضد زن در قانون اساسی می باشد.
در کنار این حرکت از ماهها پیش اعتراضات مردم در استانهای مختلف برعلیه دولت و انتصاب دار و دسته هایش بر پست های دولتی ادامه داشته است. بر اساس اخبار و گزارشات مردم موفق شده اند در بیش از 9 استان با برپایی اعتراضات گسترده جلوی گماردن عوامل اخوانی را به پستهای مهم بگیرند.
مصر در این دو سال یک روز بدون اعتراض مردمی برعلیه دولت نبوده است.روز یکشنبه قرار است یک بار دیگر مردم صدای اعتراض و مبارزه شان را برعلیه دولت آسلامگرایان رساتر کرده وبرای تعیین تکلیف با دولت به صحنه بیانید. این تحرک مردم را باید به فال نیک گرفت.

بد نیست مروری کوتاه به آنچه در این دوسال گذشته بشود تا در پرتو آن دلایل زمینه های اعتراضات جاری در مصر روشنتر گرد. بعد از سرنگونی مبارک و بخشا در میان توهمات رایج در انقلاب های اینچینی بخشی از مردم به سرنگونی مبارک رضایت داده و به خانه های خودشان بازگشتند. در این فاصله مورسی پارلمانش را انتخاب کرد، استانداران، فرمانداران و شوراه ای شهری را منصوب کرد. با ارتش آشتی کرد وباترفیع درجه برخی از نظامیان دست پرورده ژنرال طنطاووی معاون مبارک، ارتش را در دست خود گرفت. ارتش در دست مرسی ابزاری شد برای سرکوب مردم و تدارک آغاز حمله گسترده به انقلاب ناتمام مردم.
بعد از انتخابات ژوئن سال 2012 و به قدرت رسیدن مرسی تعرضات دولت اسلامگرا به انقلاب و دستاوردهایش شروع شد. ارتش در همراهی با دولت جدید به میدان تحریر یورش بردند و در یک جنگ نابرابر میدان را اشغال کردند. هزاران نفر دستگیر شدند. در واکنش به این حملات دولت و ارتش، تشکل ها، احزاب دگراندیش و غیر اسلامی و سازمانهای زنان و بخشا اتحادیه کارگری به همراه گروههای جوانان در فکر تدارک سازماندهی مقاومت و مبارزه بر علیه دولت مورسی بر آمدند. از اوایل اکتبر سال 2012 اعتراضات برعلیه دولت اسلامگرایان شروع شد. نوامبر سال گذشته نقطه اوج رویارویی مردم و مخالفان مرسی با دولت اسلامگرا شد. شهرهای اسکندریه، لوکسور، پورت سعید، سوئز اعتراضات وسیعی برعلیه دولت برگزار شد. از اوایل نوامبر سال گذشته در شهرهای پورت سعید و اسکندریه حکومت نظامی اعلام شد. در جریان این اعتراضات دهها نفر کشته و صد ها نفر زخمی شدند. علیرغم سرکوبهای گسترده اعتراضات ادامه داشت. سازمانهای مدافع حقوق بشر بیلان یکساله دولت مرسی را دستگیری هزاران نفر، شکنجه در زندانها، تجاوز به زنان، سرکوب احزاب مخالف وبخشا ممنوعیت فعالیت احزاب و جریانات غیر مذهبی، سازماندهی گروههای ترور اسلامی برای ایجاد وحشت در میان مردم و مخالفان اعلام کرده اند. براساس این گزارشات تعداد دستگیر شدگان در یکسال گذشته چندین برابر دوران دیکتاتوری مبارک بوده است.
با ادامه سرکوب و پلیسی کردن جامعه توسط دولت اسلامگرای مصر، نارضایتی از وضعیت اقتصادی، گرانی و کمبود مایجتاج عمومی و مبارزه برعلیه سیاستهای اقتصادی دولت نیز در دستور مردم قرا گرفت. همه چیز گران شده است. بیکاری در دو سال گذشته نزدیک به دوبرابر و به رقمی بالای 34 درصد رسیده است. صنعت توریسم که دومین صنعت مصر است زیر ظرفیت 30 درصدی کار می کند. سرمایه گذرایهای خارجی 67 درصد کمتر شده است. شاخص های تعیین خطفقر و فلاکت اقتصادی و معیشتی بشدت سقوط کرده اند. بانک جهانی سال گذشته اعلام کرد که در کنار بی ثباتی سیاسی در مصر، فقرو معضلات اقتصادی جامعه مصر را تهدید می کند.
در این میان اسلامگرایان و دار و دسته هایشان به نان و نوایی رسیده اند. پست و مقام های دولتی و بخشا اشتغال دراین بخش ها به نفع دار و دسته های دولتی ها افزایش یافته است و به گفته کارشناسان دولت مرسی در طول یک سال گذشته ، بویژه بعد از تصویب قانون اساسی که محور آن اسلامیزه کردن مصر می باشد، تغییر سازمان و ساختارها در بخش دولتی را شروع کرده است. هزاران زن و مرد که مصوبات و قوانین جدید را قبول نداشته اند، از کار اخراج و به جای آنها هواداران باندهای اسلامگرای استخدام گشته اند.
تحمیل این وضعیت به انقلاب ناتمام مردم و ادامه سرکوب ها،از اوایل سال 2013 مردم و مخالفان را یک بار دیگر در اعتراض به سیاستهای دولت مورسی به خیابانها کشاند. از اوایل امسال دوباره مردم دست به اعتراضات گسترده برعلیه دولت زده و مشخصا اعتراض به اسلامیزه کردن قوانین و سیاست های سرکوب دولت در دستور اعتراضات مردم قرارگرفت. این اعتراضات تا آنجا ادامه داشت که دیوان عالی مصر توقف اجرای قانون جدید را درخواست کرد وخواستار بازبینی در آن شد. در این بین مورسی با انتصاب قضات هوادارش در صدد تسخیر دستگاه قانونگذاری بر آمد. کشمکش ها در این مورد هنوز ادامه دارد. در کنار این اعتراضات بخش هایی از آخوندهای کله گنده اخوانی و با تائید دولت مورسی فتوای قتل رهبران مخالف را صادر کردند. دار و دسته های وباندهای آدمکش با این اقدام در صدد ایجاد جو رعب و وحشت و ترور بر آمده بودند. در واکنش به این فتواها روز 8 فوریه 2013 بزرگترین تظاهرات سراسری به دعوت 38 حزب و گروه سیاسی برگزار شد. حضور قدرتمند مردم در میدان التحریر و اعتراض به سازماندهی قتل مخالفان، دولت مورسی را ناچار کرد که عقب بنشیند.عکس تظاهرات 8 فوریه 2013 میدان تحریر قاهره

اکنون با گذشت بیش از دوسال از انقلاب مصر و ادامه اعتراضات مردم، روز یکشنبه 30 ژوئن قرار است یک بار دیگر مردم در التحریر و درسراسر کشوردر دفاع از انقلاب و خواستهایش دست به تظاهرات بزنند. بخش اعظم مردم مصر از سیاستهای تاکنونی اسلامگرایان ناراضی بوده و خواهان ادامه اعتراضات برای رسیدن به خواستهای انقلابشان می باشند. روز یکشنبه بطور واقع یک رویاروریی جدی مردم و کل جامعه سکولار و مدرن مصر با جریان اسلامگرا و دولت مورسی می باشد. رویارویی که در بطن انقلاب ناتمام آغاز و در میان توهمات گذرای بخشی از مردم برای مدتی به حاشیه رانده شد. اکنون بعد از دوسال از سرنگونی رژیم مبارک ویکسال بعد از قدرت گیری اسلامگرایان، نه تنها هیچ چیزی به نفع مردم عوض نشده ؛ بلکه اوضاع مردم از هر نظر بدتر از زمان مبارک شده است. سرکوب، فقر و فلاکت، گرانی، بیکاری، در کنار دزدی و فساد دولتی ها، زندگی را بر مردم تبدیل به جهنم کرده است. دراعتراض به این وضعیت وبرای پایان دادن به آن است که روز یکشنبه یک بار دیگر مردم به خیابانها آمده و دست به اعتراض خواهند زد. شعارهایی که مردم در انقلابشان برعلیه مبارک میداند، اکنون همان شعارها و خواستها را برعلیه دولت اسلامگرایان و مورسی سر داده اند. به این معنا انقلاب ناتمام مصر بعد از گذشت دوسال دوباره در صد تجدید هویت خود وبازگشت به صحنه سیاست و طرح مطالباتش بر آمده است. خواست محوری اعتراضات روز یکشنبه: مورسی را متوقف کنید، مورسی باید برود، نان و آزادی و کرامت انسانی می باشد. این جای امیدواری است.

محمد شکوهی
8 تیر 1392 برابر با 28 ژوئن 2013