۱۳۹۱ بهمن ۲۴, سه‌شنبه

بيانيه حزب كمونيست كارگري: در مورد چشم انداز اوضاع سياسي در ايران



logo-hezb
روند اوضاع سياسي در ايران بسرعت به سمت يك رودررويي گسترده و جدي مردم با حكومت اسلامي به پيش ميرود. هركس كه به اوضاع در ايران نگاهي بيندازد، بي ترديد وضعيت سياسي را به شدت شكننده و بي ثبات خواهد ديد. برجسته ترين شاخص هاي اين بي ثباتي، در هم ريختگي صفوف حكومت، فلج و از هم پاشيدگي اقتصادي، و فضاي گسترده خشم و اعتراض عمومي عليه حاكمين است.
نهادهاي حكومتي نظير مجلس اسلامي، رئيس جمهور و نيروهاي سركوب و امام جمعه ها، بر سر همه چيز از اقتصاد و بانك مركزي و صندوق تامين اجتماعي و يارانه ها گرفته تا انتخابات و نحوه استخدامها و استانداريها و بانكها و سياست خارجي و غيره با هم گلاويز ميشوند و هركدام از سنگر جداگانه اي به هم چنگ و دندان نشان ميدهند. از ولي فقيه شان هم كه مدام بر آرامش و مخفي نگه داشتن اختلافات تاكيد دارد كاري ساخته نيست. پرونده هايي كه اينها از دزديها و فساد و بذل و بخششهاي ميلياردي يكديگر و يا مقامات سابق حكومت رو ميكنند، براستي بي سابقه است. تمام تلاش سران حكومت اين است كه كاري كنند كه اين اختلافات به نمايش انتخاباتي كه چند ماهي بيشتر به موعد برگزاري آن نمانده، سرايت نكند. اقدام مضحك برگزاري "مجالس شبانه" ميان مجلسي ها و دولتي ها و با پا در مياني ريش سفيدان قوم، و شاخ و شانه كشيدنهاي بلافاصله بعد از آن بارديگر نشان ميدهد كه اين تقلاها براي آرام كردن اين جنگ و نزاع مطلقا پوچ و بيهوده است.

در اين شرايط وضعيت اقتصاد بحران زده حكومت با گسترش نزاع نهادهاي اجرايي و قانونگزاري و مالي، دچار آشفتگي باور نكردني اي شده و تحريمهاي بين المللي نيز كه هرروز گسترده تر ميشود، اين آشفتگي و فلج اقتصادي را عمیقا تشديد كرده است. طرح كذايي "هدفمند كردن يارانه ها" كه به زعم حكومتيان قرار بود با تحميل رياضت اقتصادي به مردم، اقتصاد جمهوري اسلامي را از ركود و بحران بدر آورد و احيا كند، يك كانون داغ جنگ و كشاكش سران حكومت است. مجلس با اشاره به بحران زا بودن و هزينه بردار بودن آن ميخواهد آنرا متوقف كند و دولت ميخواهد با تاكيد بر ادامه آن و متهم كردن طرف مقابل به كارشكني، گناه شكست اين طرح را به گردن مجلس بيندازد.
كل اين در هم ريختگي اقتصادي و قطع يارانه ها و تحريمها و فلج اقتصادي، فشار اصليش بر دوش كارگران و اكثريت مردم است. گراني سرسام آور، بيكاري چندين ميليوني، نبود هيچگونه تامين اجتماعي، معضل دسترسي به دكتر و دارو و كلا فشارهاي اقتصادي دارد كمر خانواده ها را خرد ميكند و به فقر و محروميت ابعادي غيرقابل تصور ميدهد.

در واقع جنگ و كشاكش جناحهاي حكومت همچون هميشه بازتاب خشم و نفرت عمومي مردم عليه حكومت است. و در حاليكه ميليونها نفر از كارگران و مردم از فشار گراني و فقر جان به لبشان رسيده و خشم خود را عليه حاكمين بروز ميدهند، باندهاي حكومتي هركدام تلاش ميكنند گناه اين وضعيت را به گردن دزديها و فساد و چپاولهاي طرف مخالف خود بيندازند و گريبان خود را خلاص كنند.

كل اين شرايط مساله نان و تامين اقتصادي را به مركز سياست در ايران رانده است و همه چيز گوياي اين است كه جدال مردم با حكومت و صاحبان سرمايه ها براي دفاع از معيشت و تامين اقتصادي، روز به روز گسترش بيشتري خواهد يافت. در كنار اعتراض به سركوب و آپارتايد جنسي و زندان و اعدام، اعتراض به فقر و بيكاري و نداري به يك محور مبارزه گسترده توده هاي مردم عليه جمهوري اسلامي تبديل ميشود. و در شرايطي اين تحول صورت ميگيرد كه جمهوري اسلامي در تنگنای ورشكستگي ماليش ميخواهد یارانه های نقدی را كاهش دهد يا كاملا قطع كند و بیش از ٧٠ ميليون مردمی که شامل این طرح میشوند و فی الحال تحت فشار افزایش هر روزه قیمتها کمرشان خرد شده است را با گراني و تورم افسار گسيخته بحال خود رها كند.
يك جنگ جدي ميان كارگران و اكثريت مردم از يك طرف و كل حكومت از سوي ديگر بناگزير در چشم انداز قرار دارد. جمهوري اسلامي ميخواهد با توسل به گسترش اعدامها و بگير و ببندها جامعه را مرعوب كند. اما فضاي خشم و نفرت عمومي و كل اين شرايط بهم ريختگي صفوف حكومت و انزواي بين المللي جمهوري اسلامي، اين جنايات و اعدامهاي حكومت را نيز به موضوع اعتراض و مبارزه گسترده تبديل ميكند. این مبارزه فی الحال آغاز شده و در جريان است.

در اين شرايط اين بسيار مهم و حياتي است كه جنبش و اعتراضات توده اي با افقي روشن و راديكال به پيش رود. راه خلاصي كارگران و كل جامعه از شر نكبت حكومت اسلامي، انقلاب سراسري و همه جانبه براي جارو كردن كل نظام اسلامي و در هم پيچيدن تمام نهادها و قوانين ارتجاعي اسلامي است. جمهوري اسلامي بايد سرنگون شود و پرونده بيش از سي سال چپاول و درنده خويي و قهقراي سرمايه داري در اين كشور براي هميشه بسته شود. و اين نقش فعال و جدي و رهبري كننده طبقه كارگر و كمونيستها را مي طلبد. نسخه هاي پوچ و مسخره "انتخابات آزاد" و "اصلاح رژيم" و امثال اينها، فقط تلاشي براي ابقاي نكبت و رياضت سرمايه داري در پوشش هاي ديگر است. كارگران و مردم اقلیت مفتخور و آقابالا سر نميخواهند. مردم بايد خود سرنوشت خود را از طريق متشكل شدن در شوراهايشان در دست گيرند. اتحاد سراسري همه مردم به جان آمده براي برپايي يك جامعه مرفه و آزاد و انساني هم امكان پذير است و هم بسيار حياتي است. بايد به نسخه هاي تفرقه افكنانه ناسيوناليستي و فدراليستي و قوم گرايانه كه تلاش دارند مردم را در برابر دشمنانشان تحت عنوان ترك و عرب و كرد و بلوچ تكه تكه كنند قاطعانه نه گفت. باندهاي حكومتي هرچه نمايش انتخاباتي نزديك تر ميشود بيشتر به جان هم مي افتند. بايد بازار گرمي هاي انتخاباتي جناحهاي حكومت را از هم اكنون به شكست كشاند و نمايش انتخاباتي شان را قاطع تر از سال ٨٨ بر سر اين حكومت خراب كرد.

حزب کمونیست کارگری، کارگران و مردم ستمدیده و آزادیخواه را فرامیخواند که حول پرچم نان و آزادی و برابری، آزادی همه زندانیان سیاسی، لغو مجازات اعدام، لغو آپارتايد جنسي عليه زنان و سرنگونی کل نظام اسلامی با تمام قوا به میدان بیایند و خود را برای انقلاب علیه نظام کثیف و ضدبشری جمهوری اسلامی آماده کنند.
زنده باد انقلاب انساني براي جامعه اي انساني
زنده باد سوسياليسم
حزب كمونيست كارگري ايران
٥ بهمن ١٣٩١، ٢٤ ژانویه ٢٠١٣

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر